(C) Ronald Puma (zie Copyright info)
‘Een paar zachte tikjes tegen het raam richtten zijn ogen naar buiten. Het was weer begonnen te sneeuwen. Hij keek slaperig naar de vlokken, die, zilver en donker, schuin tegen het licht van de lantaarn invielen. Het was tijd om de reis naar het westen te aanvaarden. Ja, de kranten hadden gelijk: heel Ierland was ondergesneeuwd. Het sneeuwde over heel de donkere vlakte in het midden van Ierland, het sneeuwde op de boomloze heuvels, het sneeuwde zachtjes over de moerassen van Allen en verder naar het westen sneeuwde het zachtjes op de donkere opstandige golven van de Shannon. Het sneeuwde ook op het eenzame kerkhof op de heuvel waar Michael Furey begraven lag. De sneeuw lag dicht opeen gewaaid tegen de gekromde kruisen en grafstenen, op de punten van het kleine hek, op het kale struikgewas. Zijn ziel ebde langzaam weg, toen hij het zachtjes hoorde sneeuwen door het heelal en zachtjes sneeuwen als in het laatste uur over levenden en doden’.
Fragment uit het verhaal ‘Over de doden’ uit de bundel ‘Dubliners’ (1914) van James Joyce (1882-1941) Vertaling Rein Bloem, De Bezige Bij 1987.
Bekijk de online foto-expositie ‘Dubliners’ met foto’s die in 1991 in Dublin werden gemaakt met als inspiratiebron het bovenstaande verhaal van James Joyce:
Het fotoboek Ooijpolder met zwart/wit foto’s is hier te koop:
Het fotomagazine met kleurenfoto’s gemaakt in de Ooijpolder is hier te koop (#1 Zomer en #2 Winter):